Hoofdstuk 6: Torres del Paine (deel 3)

Dag 7: Op de 7e dag hebben we onze spullen gepakt en met de catamaran de tocht over Lake Pehoe terug gemaakt. Tussendoor natuurlijk wel nog even naar de "Salto Grande" (grote waterfal) gegaan, dus we hebben
volgens mij zo'n beetje alles wel gezien. Van bergen tot dieren, tot smeltend ijs en gletsjers. Nu was het echter tijd om naar Puerto Natales te gaan, want bussen gaan hier kennelijk om het uur, en de stad ligt niet bepaald om de hoek. Met de typisch Chileense naam Zhaarj Tourists werden
we gebracht naar Puerto Natales. Ondertussen nog wel even een Milodon grot bezocht, wat ook behoorlijk groot is, maar we niet zo veel tijd hadden, wat wel jammer was.

Aangekomen in Puerto Natales direct een plek gezocht waar we konden overnachten (toch best belangrijk),
en na een plek gevonden te hebben in mijn eentje maar even rondgelopen. Buiten het straatbeeld dat na
7 dagen niet echt veranderd is, ook nog een heuse voetbalwedstrijd gezien. En in die 5 minuten dat die
wedstrijd nog duurde zelfs nog een goal gezien ook. Later op de avond nog gekaart en dat soort spul.

Dag 8: Rond 2 uur in de middag stond de terugreis op het menu. Om 2 uur ging de bus die ons naar
Punta Arenas ging brengen, en de reis nam een kleine 3 uurtjes in beslag. Aangekomen op het vliegveld
(niet bepaald Schiphol ofzo) was het helaas niet mogelijk om onze baggage al in te checken, omdat we gewoon veel te vroeg waren. Aangekomen rond half 5, en de vlucht vertrok om half 10. Dus in de tussentijd veel gekaart enzo, totdat we eindelijk in het vliegtuig konden stappen en vertrekken.
De start ging prima, en al snel gingen we de lucht in, maar na een 20 minuten kregen we ineens een ongelofelijke turbulentie. Het vliegtuig begon te schommelen en ineens ongelofelijk hard naar beneden. De reden hiervan was omdat we over het park heen vlogen waar een microklimaat heerst. En daar was het ongelofelijk hard aan het regenen en onweren, wat dus de reden was van onze turbulentie. Godzijdank
wel heel aangekomen in het warme Santiago, maar de vlucht was klote.

Dit was voor zover mijn reis in het zuiden van Chili. Heb ongelofelijk genoten van de prachtige natuur,
de beesten, bergen etc. Voor mij een reis die het zeker waard was. Nu in Santiago weer bijgekomen van
een behoorlijke trip toch wel. Met veel geloop. En als je de natuur ziet in Chili, denk je, ah dat valt
wel mee, maar je verkijkt je er ONGELOFELIJK op. Niets is wat het lijkt, is dan denk ik ook de beste
uitspraak hiervoor.

Donderdag 12 Februari wakker geworden door iets ongebruikelijks, namelijk; Een aardbeving. Rond 9 uur of iets dergelijks werd ik wakker in een schuddend bed, en aanvankelijk dacht ik dat er iemand mijn bed zat
te schudden, dat ik wakker moest worden. Maar dit bleek een echte aardbeving te wezen. Met 6.2 op de
schaal van Richter bleek deze ook een behoorlijk sterke te zijn. Gelukkig vond het epicentrum zich plaats in Argentinie, en was deze hier afgezwakt tot een 4 op de schaal van Mercalli. Niets bijzonders dus, plus het feit dat de huizen in Chili erop gebouwd zijn. Wat ook wel mag, aangezien het natuurlijk een land is dat er behoorlijk veel te maken krijgt. Wel is het behoorlijk vreemd om het mee te maken.

Diezelfde dag zijn we ook nog naar de San Cerro Cristobal geweest. Is een bergje in Santiago, met op de top de heilige maagd Maria. Het is tevens ook een soort kerk, iets wat je wel vaker tegenkomt in dit land. Imposant is het dus zeker, en ondanks dat het iets religieus is, wekt het ook de sfeer van iets gezelligs. Je kan er namelijk van alles doen. Door het park lopen, naar het zwembad, maar ook gewoon rustig eten met uitzicht op de hele stad. Kortom, met een biertje en wat vrienden een ideale avond.

Een dag later nog naar het huis van Pablo Neruda geweest. Dit is een dichter die zijn naam veranderd heeft
aangezien zijn ouders niet wilden dat hij schrijver zou worden. Onder deze pseudoniem heeft hij veel boeken geschreven, en uiteindelijk de naam ook overgenomen. Wij bezochten 1 van zijn 3 huizen, en deze was in Santiago gevestigd. Hij heeft ook nog een huis in Isla Negra, met het naar het huis vernoemde stadje, en 1 in Valparaiso. Dit huis stond echter in het teken van het verborgen houden van zijn minares. Aan de buitenkant moet het de illusie wekken dat je 3 verschillende huizen ziet, maar in feite is het 1 huis, en hij heeft alles gearchitecteerd. Alles heeft dan ook een reden. Hij was namelijk een fanaat op het gebied van zee. En sommige kamers moeten het idee wekken van een cabine, zijn balkon moet een dek van een schip voorstellen, en zijn leeskamer bevat een scheve vloer dat het idee moet geven dat hij zich op een schip bevindt. Hij had ook 2 riviertjes door zijn tuin stromen, die van de berg San Cristobal kwamen, later werd dit door protest gestopt, en inmiddels is er geen riviertje meer. Verder is hij dus beroemd geworden door zijn schrijfwerk, en heeft er in 1971 dan ook de nobelprijs voor de literatuur voor gekregen. Hij is ook lange tijd een diplomaat geweest, en heeft tijdens de burgeroorlog in Spanje onder
dictator Franco ook 100 vluchtelingen meegenomen naar Chili, vanwege de gruwelheden in die tijd.

Door deze acties, is Neruda dan ook een held in verscheidene landen, maar ook een controversiele man, vanwege zijn band met Aillende. Twaalf dagen na de militaire coup van Pinochet die Aillende vermoordde stierf Neruda aan een hartstilstand, na dagen lang in het ziekenhuis gelegen te hebben met prostaatkanker.

Intussen is het gelukkig mogelijk om de huizen te bezoeken, gezien het feit dat het musea's zijn geworden.
Vanaf nu ben ik weer 5 dagen niet meer te bereiken omdat we naar het strand gaan van Santo Domingo,
hierbij gaan we gelukkig ook Isla Negra bezoeken.

En vanavond staat er een spa op het programma. Heerlijk een massage ontvangen.. Wat ben ik ook een bofkont. Groetjes!