Hoofdstuk 5: Torres del Paine (deel 2)

Aangekomen dus op de slaapplaats waar het altijd regent, en aangezien ik geen naam had, had ik het zelf maar zo genoemd. Deze dag stond voor mij in het teken van relaxen, even chillen, eten en slapen, want dag 5 zou weer zwaar zijn.

Dag 5: Vandaag zouden wij dus naar Refugio Grey gaan met alleen de slaapzakken en wat spulletjes mee. Dit betekende dus 1 rugzak mee en gaan. Ook dit zou behoorlijk wat tijd in beslag nemen, want ook dit ging behoorlijk stijl omhoog. Tevens was er natuurlijk ook nieuw uitzicht wat de reis ook wat langer maakte.

Uiteindelijk na weer een reis van zeker 3 a 4 uur aangekomen in de Refugio, waar het opzich best gezellig is, en belangrijker nog gewoon droog is. Wel merk je dat je gewoon dichtbij de gletsjers zit, en dat 'Global Warming' toch zeker wel bestaat. Flinke brokken ijs liggen verspreid over het meer, wat wel een mooi beeld geeft. En uiteraard daar ook wel wat foto's van gemaakt, dus die zie je spoedig op mijn blog verschijnen. In de avond nog even rondgelopen, en daarna lekker warm in de blokhut, eten, kaarten en dan slapen.

Dag 6: Stond in het teken van een beetje wandelen, beetje kijken etc. Aanvankelijk wouden we naar de volgende refugio, maar was dit EN normaal gesproken al 4 uur lopen, EN ook nog eens veel noordelijker waar het gewoon veel kouder is. Halverwege besloten we dan ook maar om terug te gaan, en een beetje genieten van de natuur. En dat is wel gelukt kan ik je vertellen, we hebben in levende lijven een heuse Andes-Condor gezien op zoek naar eten. Dit vogeltje heeft doorgaans 3 meter lengte aan vleugels, en kan 200km per dag reizen voor eten. En op warme dagen piest hij over zijn poten heen om ze af te koelen, aldus Cris 'the condor hunter'.

Het zien van de Condor was voor mij in ieder geval het hoogtepunt van deze hele reis. Een beest dat zo in het wild leeft gewoon 6x zien in totaal. En op foto 590 kun je (als je goed kijkt) zien dat ik em ook heb kunnen vastleggen. Evenals de Guanaco Lama, en nog wel wat meer beestjes, maar ik moest keuzes maken, dus staat niet alles erop.

Weer aangekomen bij de Refugio weer heerlijk gechilled, gekaart en gegeten, en dat was de laatste keer daar, want de volgende dag vroeg moesten we weer terug naar Refugio 'pleuris-nat-want-het-regent-hier-altijd' want het einde van de reis begon zich te naderen. En zo lijkt het toch een heel kort reisje.

's Morgens vroeg ontbijten en om 10 uur weg, want check-out was om max 10 uur, en dan op naar de Refugio pleuris-nat. En tot dan hebben we elke dag gewoon mazzel gehad met het weer, elke dag gewoon regen als het kon, en zon als het nodig was. Heeft dan ook gezorgd voor mooie plaatjes, die niet te schieten waren als het had geregend. In ieder geval, dit was een reis van normaal 3,5 uur, want nu was het veel naar beneden lopen, maar had van te voren al aangegeven direct door te gaan, aangezien ik alles moest dragen. Tijdens de reis heerlijk gelopen, en dat was zonder de andere 2 gewoon vrijheid. Uiteindelijk ook om half 1 aangekomen, en voor mij dus net op tijd, want ik had een paar druppels gevoeld. Helaas voor de andere 2, want die waren in geen velden of wegen te bekennen, en kwamen uiteindelijk aan om half 4 zeiknat aan. Gelukkig zijn de douches daar goed, dus kan je je zelf heerlijk opwarmen. In de avond nog gegeten, en in de morgen vroeg op, want de reis ging naar de Salto Grande (grote waterval), en daarna naar Puerto Natales, aangezien we al weer op de weg terug waren.

(later nieuwe update)