Pucón

Jaja...

Missie: Pucón

We gingen (Paul, Bas en ik) donderdag half 12 's avonds weg met de plaatselijke busmaatschappij naar Pucon. Onderweg natuurlijk een BVO'tje, want dat slaapt lekkerder, en je ziet toch geen hout. Bij aankomst in de ochtend (10 uur) gingen we meteen opzoek naar ons hostelletje. We werden hartelijk welkom geheten, en het was er wel een beetje leeg, maar dat is alleen maar beter. Daarna fietsjes gehuurd en vamos. De buurt verkennen.

Het credo was, de buurt dus verkennen, en dat hebben we zeker gedaan ja. Caburgua stond op het programma, maar die hadden we niet echt gehaald. Wel vlakbij gekomen tot El Cristo, maar net niet Caburgua gehaald. Kwam ook omdat het toch al wat donkerder begon te worden, wij de stad niet kenden, en omdat we na zo'n 25km gefietst te hebben nog eens terug moesten gaan.

Aangekomen in Pucon wezen kijken hoe duur een trip naar de vulkaan is. Dat werd geraamd op zo'n 33 lucas. Totaal geen geld voor een ervaring zoals deze. En geloof me, als ik de foto's heb gekregen van Paul & Bas (camera ook gejat) dan pleur ik ze er hierop. Je wist op een gegeven moment van geiligheid niet meer waar je naar moest kijken. Had zo van die vulkaan af kunnen pleuren.

's Avonds nog eventjes lekker een maaltijdje klaargemaakt, gegeten, bier gedronken en er op los geföhnd. Het leek de Olympische Spelen wel. Toch heeft Paul het koningsnummer daarvan wel gewonnen. Wel redelijk vroeg (geloof zo'n 10/half 11) naar bed, want we moesten er om 6 uur uit om ons klaar te maken voor de trip.
En opstaan om 6 uur is niet goed voor een mens. Stijve tepels als de madderfakker, touwtyfus koud en het is graftering koud. Ik weet niet of ik het al vermeld had, maar het is pleuris koud.

Nou goed, op naar die vulkaan dan maar. Met gids Pedro en Jorge of hoe die ook heten, en 2 Brazilianen naar de voet van de vulkaan gebracht. En dat begon op 1400 meter hoogte. Een vulkaan waar de top op zo'n 3km ligt moest natuurlijk geen probleem opleveren. Wel met een beetje spierpijn van dat fietsen, maar op z'n commando's gewoon weer verder vlammen. Al snel lieten we die 2 Brazilianen achter ons, en was het opper-peloton begonnen aan de inhaalslag. We hebben onderweg namelijk iedereen ingehaald die dachten dat ze als 1e die top gingen halen. Nou niet dus, want in een geraamde tijd van zo'n 4 a 4,5 uur (optimistisch) knalde wij dat vulkaantje in 3 uur en 40 minuten op.

En we deden het eigenlijk nog wel redelijk rustig aan. Hadden we ook tijd om de rest van de natuur te bezichtigen. Je ziet namelijk de meest fenomenale beelden. Andes gebergte, boven de wolken staan, nog 2 vulkanen. Ja, ik durf het bijna niet te zeggen, maar misschien is dit zelfs nog mooier dan Torres del Paine waar ik in het begin van mijn verblijf naar toe was gegaan.


Aangekomen op de top van de vulkaan kun je dan eventjes rusten, en gewoon echt goed om je heen kijken. Je weet eigenlijk gewoon niet eens meer waar je naar moet kijken zo mooi is het. Wel oppassen voor dat heerlijke zwavel, want omdat de vulkaan nog steeds actief is, blijft het dus onderaan lekker koken. Jammer genoeg geen lava gezien, maar misschien is dat maar goed ook. Dat zwavel geurtje slaat echt op je longen. En ondanks dat ik nooit in mijn leven gerookt heb, heb ik wel het gevoel dat mijn longen roetzwart zijn nu. Zo'n beetje het enige wat vies was in Pucon. Want in Santiago ga je bijna dood van de Aids dat op de straten ligt, hier waren me hersenen aan het detoxen! Pure verse lucht dat door je hersens vloeit. En de lucht van hout dat gestookt wordt. Doet me dan weer lekker denken aan thuis. Lekker houtkacheltje, hout erop pleuren en voila.

Goed, we moesten ook nog naar beneden, en dat deden we geheel in stijl. Glijdend en wel. Tot we op een gegeven moment op een ijslaag kwamen, en ik niet echt goed erop kon lopen. Als ik was weggegleden had het heel fout kunnen aflopen, en ook voor Paul liep het goed af. Die knalde vol tegen een rots aan. Je krijgt dus een homovlaggetje op je been jonge! Allemaal mooie kleurtjes. Eenmaal aangekomen beneden meteen naar huis gegaan en schijten. Het is niet alsof je dat lekker bovenaan de berg kan doen. Verder ook nog even lekker douchen en toen maar even wat gaan eten onder het genot van een biertje, en verder genieten van de dag. Later op de avond voordat we zouden gaan stappen nog lekker op de bank (geen Nazi-bank voor de verandering) chillen voor de open haard, met een lekker warm dekentje over ons heen, kijkend naar The Bourne Identity en nog iets geils, en dan zouden we wel gaan stappen. Niet dus! Gewoon weggerot op de bank, en lekker om 12 uur 's avonds gaan slapen als nette brave jongens. Broodje nuchter. Naja dat niet.

Zondag lekker laat opgestaan, beetje rustig aan gedaan, nog naar de stad Villarrica gegaan (vlakbij) en daarna weer terug gegaan naar Pucon omdat onze bus al om 8 uur ging vertrekken.

Werkelijk een te geil weekend voor de boeg gehad dus. De foto's moeten nog eventjes op zich laten wachten, maar als ik ze krijg van Paul en Bas zal ik ze er direct op jekkeren.

Tjuus